اثر مایکو توکسین ‏T-2‎‏ بر مرگ سلولی و ترشح نیتریک اکساید‏

مقدمه. مایکو توکسین T-2 روی بخش ‌ های مختلف سیستم ایمنی از قبیل مغز استخوان، طحال، تیموس، غدد لنفاوی و سلول ‌ های ایمنی اثرات تخریبی داشته و ساختار و اعمال ایمنی را دچار اختلال می ‌ کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر مایکو توکسین T-2 بر مرگ سلولهای ماکروفاژی وتولید نیتریک اکساید می ‌ باشد. مواد و روش کار.�سلول ‌ های ماکروفاژ از صفاق موش ‌ ها با تزریق PBS سرد به داخل حفره شکمی و سپس مکش آن به کمک پیپت پلاستیکی بدست آمد و پس از سه بار شستشو و شمارش، سوسپانسیون سلولی به تعداد 105 سلول در هر میلی لیتر محیط RPMI به هر چاهک پلیت ‌ های 24 خانه اضافه شد، و پس از دو ساعت انکوباسیون در 5% Co2 ، مایع رویی کشت سلولی آن خارج شد. ماکروفاژهای چسبیده به ته پلیت با غلظتهای مختلف مایکو توکسین T-2 تیمار شده و پس از 24 ساعت انکوباسیون در شرایط فوق، مایع رویی جهت اندازه ‌ گیری نیتریک اکساید برداشت و درصد مرگ سلولها با روش ترپن بلو بررسی گردید. نتایج. نتایج بدست آمده نشان داد که در سلولهای تیمار شده با مایکو توکسین T-2 بیشترین مرگ سلولی و کمترین مقدار نیتریک اکساید در پاسخ به 100 نانوگرم بدست آمد (01/0 P< ) ولی در غلظتهای کمتر از یک نانو گرم، مرگ سلولی در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معنی ‌ داری را نشان نداد. بحث. مرگ سلولی ناشی از مایکو توکسین T-2 مستقل از ترشح نیتریک اکساید می ‌ باشد و مایکو توکسین T-2 در غلظت کم نه تنها خطری برای سلولهای ماکروفاژی ندارد بلکه اثر ایمونومدولاتوری نیز دارد .